Seter irlandzki

Seter irlandzki jest, mimo swoich myśliwskich uzdolnień, jednym z najbardziej oddanych i kochających psów rodzinnych. Mimo że rasę tę stworzono z myślą o polowaniach, setery są znakomitymi towarzyszami dla osób samotnych oraz rodzin (także z dziećmi).

Ich radość życia oraz chęć podejmowania nowych wyzwań są zaraźliwe. Opiekując się seterem irlandzkim, należy pamiętać o zapewnianiu mu codziennej intensywnej dawki ruchu. Niewybiegane psy bywają nieznośne i nieposłuszne.

Historia rasy

Uważa się, że setery irlandzkie wyhodowano w XVIII wieku, krzyżując irlandzkiego spaniela dowodnego, teriera irlandzkiego, setting spaniela, pointera, i setera szkockiego. Rasa ta stworzona została specjalnie do polowań na ptactwo. Zadaniem seterów było znaleźć cel, wystawić go, wypłoszyć i zaaportować.

W 1882 roku założono w Irlandii Klub Setera Irlandzkiego, którego zadaniem była promocja rasy. Cztery lata później sformułowano pierwszy wzorzec rasy.

Początkowo, setery irlandzkie były białe z brązowymi plamami. Obecnie, seter irlandzki czerwono-biały uznawany jest za odrębną rasę. Charakterystyczna, mahoniowa sierść pojawiła się w XIX wieku, stając się wizytówką klasy i sportowego talentu.

Wzorzec rasy

Seter irlandzki to pies średniej wielkości o bardzo proporcjonalnej, sportowej sylwetce. Setery są urodzonymi myśliwymi, mają doskonały węch, odznaczają się chęcią do pracy i wyjątkowym zaangażowaniem. Setery irlandzkie są bardzo ruchliwe, potrafią szybko biegać. Są bardzo lojalne i cierpliwe. Cenią sobie bliski kontakt z właścicielem.

Dane szczegółowe:

• wzrost w kłębie dla psa: 58-67 cm

• wzrost w kłębie dla suki: 55-62 cm

• waga dla psa: 27-32 kg

• waga dla suki: 24-29 kg

• kufa: dość długa, tępo zakończona

• szyja: dobrze umięśniona, łagodnie wygięta, bez obwisłego podgardla

• oczy: ciemnoorzechowe lub ciemnobrązowe, niezbyt duże

• uszy: średniej wielkości, nisko osadzone, zwisające ściśle przy policzkach

• nos: koloru ciemnomahoniowego, ciemnoorzechowego lub czarnego, o szerokich nozdrzach

• tułów: proporcjonalny, głęboka klatka piersiowa

• kończyny przednie: długie, skośne ku tyłowi łopatki, nisko osadzone łokcie, mocne proste przedramiona

• kończyny tylne: długie i umięśnione na odcinku od biodra do stawu skokowego, od stawu skokowego do łapy – krótkie i mocne, stawy skokowe ustawione prosto, łapy małe ze ściśle przylegającymi do siebie palcami

• uzębienie: szczęki niemal równej długości, zgryz nożycowy

• szata: włos pokrywający głowę, przednią stronę kończyn oraz końcówki uszu – krótki, delikatny, na pozostałych częściach ciała – umiarkowanie długi i przylegający. Długi włos na ogonie, w górnej części uszu, na tylnej stronie kończyn oraz na brzuchu – frędzle.

• umaszczenie: intensywny kasztanowy kolor, czasami na piersi, gardle, palcach i czole występują białe znaczenia

• ogon: nisko osadzony, zwężający się ku końcowi, o długości proporcjonalnej do tułowia

Charakter

Setery irlandzkie są bardzo wesołe, uwielbiają się bawić, biegać, pływać i skakać. Wymagają stałej uwagi, gdy cierpią na brak zainteresowania – głośno szczekają i dokazują. Bywają niesforne.

Mówi się, że setery irlandzkie są wiecznie młode, rzeczywiście – do późnej starości imponują wigorem. Psy tej rasy długo dojrzewają psychicznie, stąd też, nawet u zaawansowanych wiekowo osobników, zaobserwować można zachowania typowe dla młodych psiaków.

Setery irlandzkie są bardzo przyjazne i oddane, źle znoszą samotność i rozstania z właścicielem. Lubią ludzi, w swojej życzliwości nie ograniczają się tylko i wyłącznie do grona najbliższych. Stąd też, nie sprawdzają się one w roli domowych stróżów. Są cierpliwe i mają dobry kontakt z dziećmi i innymi zwierzętami (o ile są przyzwyczajone do ich obecności).

Ze względu na silny instynkt łowiecki, w mieście należy prowadzić je na smyczy. Setery, którym nie zapewnia się dostatecznej porcji ruchu i zainteresowania mogą sprawiać problemy – niszczyć przedmioty, nie słuchać właściciela.

Tresura

Setery irlandzkie to psy bardzo inteligentne i bystre. Chętnie wykonują polecenia. Niekiedy trudno im jednak zapanować nad instynktem myśliwego – gdy tylko poczują lub zobaczą coś ciekawego, bez zastanowienia ruszają przed siebie. Dlatego też szkolenie należy rozpocząć jak najwcześniej, podchodząc do psa z dużą cierpliwością i wyrozumiałością. Ważne, by w trakcie pierwszych lekcji możliwie ograniczyć ilość bodźców, unikając miejsc o dużym natężeniu ruchu. Szkolenie seterów irlandzkich rozpocząć należy od nauki przywoływania i chodzenia na smyczy przy nodze. Od wczesnego szczenięctwa należy je też przyzwyczajać do dotyku obcych osób oraz towarzystwa innych zwierząt.

W przypadku psów w wieku do 9 miesięcy nie należy przesadzać z intensywnością treningu.

Rasa w pigułce:

• Setery irlandzkie potrzebują bardzo dużo ruchu, uwielbiają biegać i skakać. Potrafią poruszać się po dużym i zróżnicowanym terenie.

• Wymagają dużo przestrzeni, raczej nie nadają się do mieszkania w bloku.

• Ciało setera irlandzkiego jest wąskie, a łapy długie, dzięki czemu psy tej rasy są bardzo zwrotne.

• Charakteryzuje je głęboka klatka piersiowa, duże serce oraz płuca, dzięki którym setery są doskonałymi sportowcami.

• Łatwo dają się tresować, jednak szkolenie wymaga cierpliwości i łagodnego podejścia.

• Są doskonałymi zwierzętami rodzinnymi.

• Doskonale czują się w towarzystwie osób aktywnych fizycznie.

• Mają skłonności do niektórych chorób: jak większość dużych psów są predysponowane do nowotworów, w tym – do raka kości. Mają też skłonności do epilepsji i chorób oczu. Na szczęście, nowoczesne metody leczenia pomagają seterom w szybkim powrocie do zdrowia.

• Ze wszystkich ras, charakteryzujących się głęboką klatką piersiową, są najbardziej narażone na skręt żołądka.

• Pielęgnacja jest łatwa, ale wymaga dużej regularności – setery irlandzkie mają długą sierść, więc trzeba je często szczotkować.

• Setery irlandzkie żyją od 11 do 16 lat.

Ciekawostki

Seter irlandzki to rasa, którą upodobali sobie prezydenci Stanów Zjednoczonych. Seter irlandzki należący do prezydenta Trumana, Mike, miał wybieg obok Białego Domu. Richard Nixon posiadał setera irlandzkiego o wdzięcznym imieniu Król Timahoe.

Uważa się, że seter irlandzki jest najszybszym i najbardziej wytrzymałym z seterów.

Setery irlandzkie mają doskonały węch. W odróżnieniu od znanych psów myśliwskich, posokowców, setery irlandzkie łapią górny wiatr, czyli szukają zapachu wysoko nad ziemią.

Podczas polowania, setery irlandzkie biegają zygzakiem przed myśliwym – w ten oryginalny sposób przeszukują one pole w poszukiwaniu zapachu ptaków.