Owczarek niemiecki

Owczarek niemiecki to jedna z najpopularniejszych ras psów. Owczarki uznawane są za wspaniałe zwierzęta domowe i wiernych przyjaciół człowieka. Jako rasa, zakwalifikowane zostały w ostatnich latach XIX wieku i bardzo szybko zyskały uwielbienie mas. Jednym z pierwszych i najsłynniejszych psich gwiazd kina był owczarek niemiecki Rin Tin Tin, bohater wielu filmów niemych z lat 20. ubiegłego wieku.

Historia rasy

Psy od wieków pomagały człowiekowi w ochronie dobytku i stad zwierząt. Czworonogi, które zajmowały się pilnowaniem owczych stad, nazywano owczarkami. W XIX wieku, wraz ze wzrostem przestępczości, zaczęto poszukiwania rasy, która sprawdziłaby się w miastach. Szukano psów dużych, ale jednocześnie szybkich, zwinnych i odpowiednio umięśnionych, a także podatnych na tresurę. Owczarek niemiecki miał być właśnie spełnieniem marzeń o psie służbowym, pracującym na rzecz wojska i policji.

W 1899 roku Max von Stephanitz i Artur Meyer założyli wspólnie Klub Owczarka Niemieckiego. Pierwszym psem wpisanym do księgi hodowlanej owczarków niemieckich był, zakupiony przez von Stephanitza, Horand von Grafrath.

Model rasy opisany przez jej założyciela w 1899 roku obowiązuje współcześnie tylko w odniesieniu do psów pracujących, uznawanych za użytkowe. Wygląd i charakter owczarków wystawowych różnią się od pierwotnych założeń, sformułowanych przez von Stephanitza. W przeciągu ponad 100 lat istnienia rasy, jej wzorzec zmieniał się kilkukrotnie. Ostateczny (jak dotychczas) zatwierdzony został przez Światową Unię Stowarzyszeń Hodowców Owczarka Niemieckiego w 1991 roku.

Często spotkać się można z potocznym określeniem owczarka niemieckiego – „wilczur”. Nazwa ta opiera się na błędnym przekonaniu, jakoby owczarek niemiecki miał posiadać domieszkę krwi wilka. Rzeczywiście, w latach 20. ubiegłego wieku holenderscy hodowcy próbowali krzyżować psy z wilkami, ale uzyskane w ten sposób zwierzęta nie pozwalały się udomowić.

Wzorzec rasy

Zgodnie ze wzorcem rasy, sformułowanym w 1991 roku, owczarek niemiecki jest psem o wielkości nieco większej niż średnia, silnym, dobrze umięśnionym i bardzo wytrzymałym. Wyróżnia się swoją bystrością i ogromnym przywiązaniem do opiekuna. Wobec obcych przejawia nieufność. Powinien wykazywać skłonność do uległości. Nie może prezentować nieuzasadnionych postaw agresywnych.

Chętnie wykonuje powierzone mu zadania, doskonale poddaje się naukom.

Dane szczegółowe:

• wzrost w kłębie dla psa: 60-65 cm

• wzrost w kłębie dla suki: 55-60 cm

• waga dla psa: 30-40 kg

• waga dla suki: 22-32 kg

• kufa: długa i mocna

• szyja: bardzo umięśniona, bez podgardla i luźnej skóry

• oczy: średniej wielkości, nieco skośne, kolor dostosowany do umaszczenia

• uszy: u dorosłych psów stojące, ale u szczeniąt – klapnięte (podobnie jak u wilków)

• tułów: wydłużony

• kończyny przednie: długie, umięśnione, ukośnie ustawione łopatki; śródręcze lekko odstawione, palce krótkie, ściśle zwarte w piąstkę

• kończyny tylne: szerokie, umięśnione, ustawione ukośnie do podudzia, z silnym stawem skokowym

• szczęka: silnie rozwinięta, generująca nacisk rzędu 100 kg

• uzębienie: bardzo silne i mocne; 42 zęby z dolnymi i górnymi siekaczami działającymi jak nożyce

• szata: dwuwarstwowa sierść z gęstym podszerstkiem; włos okrywowy gęsty, twardy i mocno przylegający; dwie długości włosa: krótka i długa

• umaszczenie: podpalane, czarne, a nawet białe; jednolite lub z regularnymi oznakami

• ogon: puszysty, lekko wygięty

• cechy płciowe: bardzo wyraźne

Charakter

Owczarki niemieckie są psami zrównoważonymi, cierpliwymi, chętnymi do pracy z człowiekiem. Tworzą silną więź emocjonalną z opiekunem. Doskonale poddają się tresurze, są bardzo odważne i lojalne. Mają też bardzo wyostrzone zmysły, odznaczają się czujnością i bystrością. Dlatego też, z ich umiejętności chętnie korzystają rozmaite służby, między innymi policja czy wojsko.

Owczarki niemieckie na policyjnej służbie potrafią doskonale tropić, przeszukiwać, a nawet obezwładniać podejrzanych. Co więcej, umieją zapanować nad odruchami – na komendę przerywają atak.

Owczarki są oddanymi obrońcami swojego stada, czyli rodziny. W stosunku do obcych nastawione są nieufnie, jednak odpowiednie szkolenie w okresie szczenięctwa pozwala zazwyczaj wyeliminować zachowania agresywne.

Tresura

Szkolenie owczarka niemieckiego należy rozpocząć bardzo wcześnie, najlepiej około trzeciego tygodnia życia. Możliwość wykształcenia odpowiednich odruchów zanika bowiem już w wieku 12 tygodni.

Od samego początku należy oswajać szczeniaka z obcymi. Dzięki temu, owczarek uczy się nie bać ludzi i nie jest przesadnie zazdrosny o swój teren.

Wcześnie rozpoczęte szkolenie pozwala stłumić wrodzony lęk i agresję.

Rasa w pigułce:

• owczarek niemiecki jest zdrowy i dobrze przystosowuje się do różnych warunków

• jedną z najczęstszych chorób dotykających owczarki niemieckie jest dysplazja stawów, występująca u osobników w podeszłym wieku

• pielęgnacja owczarków krótkowłosych jest mało problemowa, psy długowłose wymagają częstego wyczesywania sierści

• linieje obficie dwa razy w roku, w okresie linienia należy zwiększyć częstotliwość czesania i regularnie usuwać martwą sierść i podszerstek

• łatwo daje się tresować, chętnie wykonuje polecenia

• może żyć w mieszkaniu, o ile zapewni mu się regularne spacery

• jest psem rodzinnym, doskonale radzi sobie w kontakcie z dziećmi

Ciekawostki

Pod względem siły nacisku szczęk, owczarek niemiecki znajduje się na trzecim miejscu po rottweilerze i pitbullu.

Odpowiednie ustawienia i ukątowanie kończyn umożliwia owczarkom niemieckim poruszanie się szybkim kłusem.

Owczarek niemiecki jest przystosowany do życia w różnych warunkach klimatycznych.