Buldog francuski

Buldożki francuskie to prawdziwe dusze towarzystwa. Trudno się nie zakochać w tych uroczych małych pieskach z fałdkami na pyszczku i zabawnymi nietoperzowatymi uszkami. Nie mają żadnych super zdolności, nie są najszybsze ani najsilniejsze, nie tropią jak prawdziwi myśliwi i nie sprawdzają się jako zawodowi stróże. Są za to jednymi z najbardziej kochających, oddanych i troskliwych czworonogów na świecie.

Historia rasy

Wbrew nazwie, buldog francuski pochodzi najprawdopodobniej z Anglii. Rasa ta miała narodzić się w okresie rewolucji przemysłowej poprzez skrzyżowanie buldoga angielskiego z mopsem i terierem. Dokładne pochodzenie buldoga francuskiego nie jest jednak jasne. Jedna z hipotez mówi, że rasa ta została przywieziona z Anglii do Francji przez angielskie robotnice przemysłu włókienniczego. Buldogi miały być psami do towarzystwa, idealnymi dla robotników i ubogich mieszczan.

Tak więc, angielskie tkaczki emigrowały do Francji w poszukiwaniu pracy i zabierały ze sobą pieski. Buldożki szybko trafiły do Paryża, gdzie zdobyły ogromną popularność, zjednując sobie także arystokratyczne i artystyczne kręgi miasta. Z czasem, bogaci Amerykanie zaczęli je sprowadzać do Stanów Zjednoczonych, gdzie do dzisiaj rasa ta jest niezwykle popularna.

Pierwszy klub buldoga francuskiego założony został w Paryżu w 1880 roku. Pierwsze rejestracje buldogów jako osobnej rasy dokonane zostały pięć lat później, w roku 1885. W 1898 roku sformułowano wzorzec rasy, który na przestrzeni lat był kilkakrotnie modyfikowany.

Wzorzec rasy

Buldogi francuskie to małe psy o krótkim tułowiu, muskularnej, zwartej budowie oraz mocnym kośćcu. Ich cechą charakterystyczną jest bardzo krótki, spłaszczony pysk oraz duże, szeroko rozstawione, stojące uszy. Buldogi francuskie są silne, muskularne i bardzo aktywne. Uwielbiają wyzwania, wszelkiego rodzaju gry i zabawy. Chętnie współpracują (zarówno z ludźmi, jak i z innymi zwierzętami) oraz wykonują polecenia. Lubią towarzystwo, tworzą bardzo silne więzi ze swoimi opiekunami. Dobrze czują się w kontaktach z dziećmi.

Dane szczegółowe:

• wzrost w kłębie dla psa: 28-33 cm

• wzrost w kłębie dla suki: 28-33 cm

• waga dla psa: 8-14 kg

• waga dla suki: 8-14 kg

• kufa: niezwykle krótka (stanowiąca zaledwie 1/6 długości głowy) i szeroka z charakterystycznymi symetrycznymi fałdami

• szyja: krótka, wysklepiona, bez podgardla z luźną skórą

• oczy: nisko osadzone, okrągłe i lekko wypukłe, duże, ciemne; powieki z czarnymi brzegami

• uszy: duże, nietoperzowate, wysoko i szeroko osadzone, szerokie u nasady i zaokrąglone na końcach

• nos: bardzo krótki, szeroki, zadarty z cofniętymi nozdrzami

• tułów: górna linia grzbietu stopniowo wznosząca na odcinku lędźwiowym i gwałtownie opadająca ku ogonowi; grzbiet szeroki i umięśniony; klatka piersiowa głęboka, wyraźnie zaokrąglona; brzuch podciągnięty; zad skośny

• kończyny przednie: szeroko rozstawione, ustawione pionowe i równolegle; łopatki krótkie, grube, umięśnione; ramiona krótkie; łokcie przylegające ściśle do tułowia; śródręcze mocne i krótkie; łapy małe, okrągłe, kocie, palce zwarte z twardymi, czarnymi opuszkami i krótkimi pazurami

• kończyny tylne: muskularne, nieco dłuższe od przednich, ustawione pionowo i równolegle; uda silnie umięśnione, śródstopie mocne i krótkie bez szczątkowych palców; łapy zwarte

• szczęka: szeroka i mocna; żuchwa tworzy szeroki łuk

• uzębienie: zaokrąglony łuk siekaczy dolnych; wargi w całości zakrywają zęby

• szata: włos gładki, przylegający, miękki

• umaszczenie: jednolite lub pręgowane, we wszystkich odcieniach barwy płowej (od czerwonego po jasnobrązowy), białe lub czarne; występują też mieszanki wszystkich rodzajów umaszczenia

• ogon: krótki, nisko osadzony, gruby u nasady, naturalnie załamany lub zawęźlony i zwężający się ku końcowi

Charakter

Buldogi francuskie to wierni i oddani przyjaciele. Są troskliwe i kochające. Chętnie dotrzymują towarzystwa swoim opiekunom. Lubią być w centrum uwagi, wymagają stałego zainteresowania. Uwielbiają zabawy i pieszczoty. Są inteligentne i przyjazne. Dobrze sobie radzą w kontakcie z dziećmi, nie stanowią zagrożenia dla innych zwierząt domowych. Są radosne i pełne życia. Mają naturę czujnych, uważnych obserwatorów. Bywają zazdrosne i zaborcze.

Tresura

Buldogi francuskie są psami typowo rodzinnymi, dlatego też nie wymagają szkolenia jako takiego. Od chwili sprowadzenia do domu należy je jednak konsekwentnie wychowywać i dyscyplinować. Niewychowane buldogi francuskie mogą stać się kapryśnymi uparciuchami ze skłonnościami do rządzenia wszystkimi wokół.

W wychowywaniu buldogów francuskich należy wykazywać dużą wrażliwość, troskę i zrozumienie dla potrzeb i możliwości pupila. Metody takie jak krzyk, kary fizyczne oraz izolowanie psa od otoczenia są niedopuszczalne. Najlepsze rezultaty zapewnią czułość i konsekwencja. Buldog francuski nie będzie nigdy sportowcem, tropicielem czy myśliwym, dlatego nie należy go zamęczać forsownymi treningami. Zamiast nich, wprowadzić należy natomiast podstawowe szkolenie z posłuszeństwa: naukę stania, siadania, warowania, przychodzenia do nogi, chodzenia przy nodze, etc.

Rasa w pigułce

• Buldogi francuskie dobrze czują się na małych przestrzeniach, nadają się idealnie do życia w mieście. Nie potrzebują zbyt wiele ruchu, świetnie funkcjonują nawet w niewielkich mieszkaniach. Od długich spacerów wolą przebywanie w domu, z rodziną.
• Żyją średnio 10-15 lat.
• Miewają problemy z oddychaniem, są predysponowane do chorób tarczycy, oczu i kręgosłupa.
• Pielęgnacja psów tej rasy jest bezproblemowa – buldogi mają krótką i łatwą w utrzymaniu sierść – wystarczy je regularnie kąpać i obcinać pazury. Należy także zadbać o higienę fałd na psim pysku.
• Są towarzyskie i bardzo związane z właścicielami. Dobrze dogadują się ze wszystkimi domownikami, także z dziećmi.
• Bywają uparte, ale, przy odpowiednim podejściu, chętnie i szybko się uczą.
• Są ciche, niewiele szczekają.
• Źle znoszą wysokie temperatury i bardzo intensywne zabawy – mogą wówczas wystąpić problemy z oddychaniem.

Ciekawostki

Buldogi francuskie mają ciężką głowę i nie są najlepszymi pływakami. Po wpadnięciu do wody natychmiast toną. Jedną z przyczyn braku umiejętności pływackich buldogów francuskich jest spłaszczona część twarzowa czaszki.

Reprodukcja psów tej rasy jest możliwa tylko i wyłącznie pod nadzorem człowieka, naturalne rozmnażanie nie jest możliwe. Ze względu na specyficzną budowę anatomiczną (ciężka przednia część ciała, wąskie biodra, słabe nogi), samiec nie jest w stanie zapłodnić samicy. Niezbędna jest sztuczna inseminacja. Co więcej, w przypadku buldogów francuskich, poród naturalny również nie wchodzi w grę. Głowy szczeniaczków są bardzo duże i często okazuje się, że kanał rodny jest zbyt wąski. Wówczas także potrzebna jest pomoc człowieka – większość szczeniaków tej rasy przychodzi na świat poprzez cesarskie cięcie. Dlatego też hodowla buldogów jest trudna i kosztowna.

Buldogi francuskie należą do psów brachycefalicznych, charakteryzujących się spłaszczonym pyskiem i krótkim nosem. Mają bardzo krótką trzewioczaszkę i wydłużone lub podzielone podniebienie miękkie. Specyficzna budowa górnych dróg oddechowych sprawia, że buldogi głośno chrapią i sapią. Podobnie jak wszystkie inne psy brachycefaliczne, buldogi mają często problemy zdrowotne, a ich oddech jest głośny i wymuszony. Dlatego też buldogi francuskie nie lubią upałów i nadmiernie intensywnych zabaw.

Najbardziej charakterystyczna cecha buldogów francuskich, fałdki skóry na pyszczku, to w rzeczywistości genetyczna pomyłka. U buldogów angielskich fałdy były potrzebne, by odciągać krew od oczu, gdy pies zostawał ranny w czasie walki. U buldogów francuskich cecha ta nie ma znaczenia praktycznego.

Początkowo, hodowcy preferowali buldogi francuskie z klapniętymi uszami. Obecnie jednak, według wzorca, buldog musi mieć uszy stojące.